Lydia Fraaije
|
Mijn achtergrondIk ben biomimicry architect en teamlid van biomimicryNL. Ik ben in 2006 afgestudeerd aan de Universiteit van Eindhoven, met een stage bij Mecanoo. Daarna ben ik drie jaar aan het werk geweest bij mijn professor Ton Venhoeven op zijn bureau VenhoevenCS.
Als architect heb ik me altijd begeven op het grensvlak van architectuur en andere disciplines. Naar mijn idee ontwikkelt architectuur zich, als technische discipline, steeds meer richting het lichaam. Met het idee van architectuur als 'derde' huid, kleding als 'tweede' huid en je eigen huid als 'eerste' huid. Hierdoor wordt architectuur steeds prothetischer. In lijn met de gedachte van filosoof Peter Sloterdijk, die stelt dat mens en machine zich zullen gaan fuseren in één wezen. Dit resulteert in een architectuur als verlengstuk van het lichaam. Met prothetische architectuur maakte ik de eerste stap in de richting van het combineren van biologie en techniek. In navolging hiervan heb ik een aantal Wearables ontworpen. Dit zijn interactieve kledingstukken die reageren op warmte, licht en ruimte. Vanuit die gedachte heb ik het begrip Humatica geïntroduceerd. Humatica, een doorontwikkeling van Domotica, is gericht op de communicatie van het menselijk lichaam met een sensorische ruimte. Na het zien van de TED Talk van Janine Benyus, viel alles samen. Binnen biomimicry kan ik mijn beide interesses onbeperkt combineren en tot uiting brengen. Om ontwerpers en architecten te helpen met het in de praktijk brengen van biomimicry schrijf ik het boek 'De Natuur Ontwerpt - een praktijkboek voor architecten en ontwerpers' in samenwerking met Ministerie van Economische Zaken, NAi publishers en het Wageningen Economic Research Institute. |
ExpertiseAls biomimicry architect ben ik wars van ego en onderscheid ik me door geen iconische architectuur te maken. Dat betekent dat bij mij, net als in de natuur, functie op de eerst plaats staat. Mijn opinie is dat als goede architect je uiteindelijk alles 'mooi' kunt maken. Het belangrijkste is dat de architectuur op zoveel mogelijk aspecten inpast in zijn fysieke, sociale en natuurlijke omgeving. Met de R&D kennis van de natuur wordt het mogelijk alles in balans en binnen een ecosysteem te ontwerpen. Architectuur die functioneert als organisme.
Op dit moment ben ik bezig om een genetische architectuur ontwikkelen. Hierin gaan de mogelijkheden van de huidige technologie samen met de kennis van de natuur en wordt het mogelijk een steeds duurzamere architectuur te laten evolueren. Op Bachelor en Master niveau werk ik regelmatig als gastdocent (Biomimicry & Architectuur). Ik ontwikkel daarvoor een specifiek onderwijsproject over biomimicry met een variabele ontwerpopgaven. Lees hier een interessant artikel over hoe biomimicry is in te zetten bij de bouw van (sociale) woningen (Renda, maart 2018). |
Contact |
